The Surviver War

     "ท่านพ่อให้ข้ามาตามเจ้าไปร่วมมื้อค่ำ อ้อ.. แต่งตัวสวยๆอาบน้ำสะอาดๆด้วย งานนี้มีพวกอลร์ด นายพล นายกอง มากันราวๆสิบคนเห็นจะได้ ถ้ารู้แล้วก็อย่าทำตัวเองให้ขายหน้าละกัน" โลเวลพูดด้วยน้ำเสียงเยาะๆรวมไปถึงสายตาที่มองสภาพท่านหญิงในชุดแพทย์ประจำสนามรบอย่างรังเกียจๆ อันโดราเหยียดยิ้มเล็กน้อย

     "เก็บคำพูดนั้นไว้เตือนตัวเจ้าเองเถอะ"

     ร่างสูงปราดเข้ามาในระยะประชิด ดวงตาสีเทามองบนสลับล่างอย่างจงใจแสดงให้รู้ว่าเขา "ดูถูก" กับสิ่งที่เธอเป็นอยู่มากแค่ไหน

     "เจ้าคงลืมว่าตัวเองมาในฐานะอะไร อันโดรา" โลเวลพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว "แล้วอย่าคิดฝันว่าข้าจะแต่งงานกับเจ้าตามพันธะสัญญานั่น มันจะไม่มีวันเกิดขึ้นแน่ โปรดอย่างหลงดีใจว่าข้าจะตกหลุมพราง"

     อันโดราเงยหน้าขึ้นมาสบตาอย่างไม่เกรงกลัว "ขอให้เจ้าจำคำพูดนี้เอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน" หญิงสาวถอยห่างออกมาเล็กน้อย

     "ออกไปสิ เจ้าจะอยู่ดูข้าอาบน้ำด้วยงั้นเหรอ"

     โลเวลหูผึ่งเมื่อได้ยินประโยคนั้น เขาหัวเราะออกมาเสียงดังด้วยความตลก "ฮะ อะไรนะ นี่เจ้าคิดว่าข้าจะพิศวาสเจ้า?"

     "ถึงวันนั้น อย่าให้ข้าเห็นว่าเจ้ากลืนน้ำลายตัวเอง" อันโดราพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ ก่อนที่เธอจะเดินหายเข้าห้องน้ำไป

     "ยัย.. ยัยบ้า!"